Το έγγραφο καθορίζει νέους φιλόδοξους στόχους για τα επόμενα πέντε χρόνια που περιλαμβάνουν την προσέγγιση του 90 τοις εκατό των ατόμων με υπηρεσίες πρόληψης και φροντίδας της φυματίωσης, την παροχή πακέτων κοινωνικών παροχών σε όσους έχουν τη νόσο και την αδειοδότηση τουλάχιστον ενός νέου εμβολίου.
Η φυματίωση είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος λοιμογόνος δολοφόνος παγκοσμίως μετά COVID 19με περίπου 1,6 εκατομμύρια θάνατοι μόνο το 2021, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Το μόνο διαθέσιμο εμβόλιο είναι πάνω από έναν αιώνα.
Νικώντας έναν δολοφόνο
«Γιατί, μετά από όλη την πρόοδο που έχουμε κάνει –από το να στείλουμε τον άνθρωπο στο φεγγάρι, μέχρι να φέρουμε τον κόσμο στα χέρια μας– δεν μπορέσαμε να νικήσουμε μια ασθένεια που μπορεί να προληφθεί και να θεραπευθεί που σκοτώνει πάνω από 4.400 ανθρώπους την ημέρα;» δήλωσε ο πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, Ντένις Φράνσις.
Η φυματίωση έχει πλήξει την ανθρωπότητα για χιλιετίες, με πολλά ονόματα, συμπεριλαμβανομένης της λευκής πανώλης και της κατανάλωσης.
Προκαλείται από βακτήρια και επηρεάζει κυρίως τους πνεύμονες και η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά. ΕΝΑ ΠΟΥ Το συμβούλιο που ιδρύθηκε για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης και της δίκαιης χρήσης νέων εμβολίων συνεδρίασε για πρώτη φορά αυτή την εβδομάδα.
Προσωπική δέσμευση
Η εξάλειψη της επιδημίας της φυματίωσης είναι μεταξύ των στόχων για την υγεία Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs), ο οδικός χάρτης για ένα πιο δίκαιο και πράσινο παγκόσμιο μέλλον μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Πριν από πέντε χρόνια, οι χώρες έθεσαν ως στόχο την παροχή θεραπείας για τη φυματίωση σε 40 εκατομμύρια άτομα, φτάνοντας τα 34 εκατομμύρια. Στόχευαν επίσης να παράσχουν 30 εκατομμύρια με προληπτική θεραπεία, αλλά έπεσαν στο μισό.
Η Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας του ΟΗΕ, Amina Mohammed ζήτησε δράση για την αντιμετώπιση των βασικών παραγόντων της φυματίωσης – της φτώχειας, του υποσιτισμού, της έλλειψης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη, του επιπολασμού των λοιμώξεων HIV, του διαβήτη, της ψυχικής υγείας και του καπνίσματος.
Το στίγμα γύρω από την ασθένεια πρέπει επίσης να μειωθεί, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να λάβουν βοήθεια χωρίς τον φόβο των διακρίσεων, πρόσθεσε, ενώ οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίσουν καθολική υγειονομική κάλυψη που περιλαμβάνει έλεγχο της φυματίωσης, πρόληψη και θεραπεία.
Η κ. Μοχάμεντ μοιράστηκε επίσης τον δικό της λόγο για την υποστήριξη του παγκόσμιου αγώνα.
“Η δέσμευσή μου είναι η προσωπική μου ιστορία: έχασα τον πατέρα μου από φυματίωση στα 50, πριν από 37 χρόνια αυτή την εβδομάδα”, είπε. “Σήμερα έχουμε τα εργαλεία για τη διάγνωση, τη θεραπεία και αυτό που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή είναι ένα εμβόλιο. Ας τερματίσουμε τη φυματίωση τώρα. Είναι δυνατό».
Το στίγμα τροφοδοτεί τον θάνατο
Η Μογγολική συγγραφέας Handaa Rea, η οποία έχει επιζήσει από την ασθένεια, προέτρεψε τους παγκόσμιους ηγέτες να «θεραπεύσουν τη φυματίωση όχι μόνο ιατρικά αλλά και κοινωνικά».
Έχει γράψει για τη δική της εμπειρία σχετικά με το στίγμα που σχετίζεται με τη φυματίωση, τις διακρίσεις που όπως είπε είναι διαδεδομένες σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, με αποτέλεσμα «εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι» να καθυστερούν να αναζητήσουν θεραπεία.
Οι συνέπειες του στιγματισμού είναι «πιο ενισχυμένες» για τις γυναίκες και τα κορίτσια που έχουν υψηλότερα πρότυπα υγείας, ευεξίας και ομορφιάς, πρόσθεσε.
«Όταν η κοινωνία λέει πράγματα όπως “είναι πολύ αδύνατη, επειδή έχει φυματίωση, είναι ανάξια να παντρευτεί επειδή έχει ή είχε φυματίωση, ή συνεχίζει να έχει φυματίωση επειδή είναι ανεύθυνη”, εμείς ως κοινωνία εκφοβίζουμε τους ασθενείς με φυματίωση ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατος – ένας θάνατος που μπορεί να προληφθεί πλήρως. Και αυτό πρέπει να σταματήσει», είπε.
Το τελευταίο κεφάλαιο’
Ο επικεφαλής του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους επαίνεσε την «καταπληκτική» ενέργεια στην αίθουσα, όπου οι συμμετέχοντες φώναζαν συχνά «Τέλος φυματίωσης, ναι, μπορούμε!».
Χαιρέτισε την πολιτική δήλωση, η οποία συμφωνήθηκε με συναίνεση πριν από τη συνάντηση. Θα παρουσιαστεί στη Γενική Συνέλευση, το πιο αντιπροσωπευτικό όργανο του ΟΗΕ, που θα περιλαμβάνει και τα 193 κράτη μέλη.
«Για χιλιετίες, οι πρόγονοί μας υπέφεραν και πέθαναν από φυματίωση, χωρίς να γνωρίζουν τι ήταν, τι την προκάλεσε ή πώς να τη σταματήσουν», είπε. είπε.
«Σήμερα, έχουμε γνώσεις και εργαλεία που θα μπορούσαν μόνο να ονειρευτούν. Έχουμε πολιτική δέσμευση. Και έχουμε μια ευκαιρία που καμία γενιά στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν είχε: την ευκαιρία να γράψουμε το τελευταίο κεφάλαιο στην ιστορία της φυματίωσης».
